le Séamas Ó Céileachair
An imeoidh tú arís inniu
A aoi na hoíche aréir
Nach gearr an stad do-nís ansan,
A fhánaí, a thincéir.
I gcrón-tráth lae inné do chonac
Do thine ghlé le gaoith,
Bhí cábán gleoite i dtreo agat
Roimh theacht na hoíche duibhe.
Bhí bia á chóiriú is ceol agat,
Is dhein do chuallacht gleo,
Is chuaigh do chapaill bhreaca amach,
Ar fhéar ag iníor leo.
An té chífeadh an mustar a bhí fút
Is an cúram faoi gach ní,
Ní cheapfadh sé ach gur ansiúd
A bhís chun fanúint choích’.
Nuair chonac tú lonnaithe ‘nár measc
Faoi lángheal aoibhinn ré,
Ba bheag a chuimhníos ar t’imeacht,
Le scaladh soilse an lae.
Múscraí 